ปลา ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2546 โครงการเขื่อนซานเสียต้าป้า ในประเทศของเราได้เสร็จสิ้นการเก็บกักน้ำแห่งแรก และทะเลสาบ ขนาดมหึมาซึ่งสกัดกั้นโดยสิ่งอำนวยความสะดวกที่มนุษย์สร้างขึ้นก็ปรากฏขึ้น ปัจจุบันอ่างเก็บน้ำสามโตรกถูกกักไว้เกือบ 20 ปี ไม่เพียงแต่มีพื้นที่ผิวน้ำ 1,084 ตารางกิโลเมตร แต่ยังกลายเป็นสวรรค์ของ ปลา ภายใต้นโยบาย ห้ามจับปลา และเป็นปลาธรรมชาติ
ในฐานะที่เป็นโครงการอนุรักษ์น้ำขนาดใหญ่พิเศษ โครงการเขื่อนซานเสียต้าป้า ได้รับความสนใจอย่างมากทั้งก่อนการก่อสร้าง ระหว่างการก่อสร้าง และหลังการดำเนินการ เนื่องจากโครงการขนาดใหญ่ การเก็บกักน้ำจึงต้องผ่านสามขั้นตอนก่อนที่จะถึงมาตรฐาน ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2546 เป็นการเก็บ กักน้ำครั้งแรก และระดับน้ำหน้าเขื่อนสูงถึง ประมาณ 135 เมตร ในปี พ.ศ. 2552 ได้ทำการทดลองกักเก็บน้ำอีกครั้ง ครั้งนี้ ระดับน้ำสูงถึง172.8 เมตรซึ่งยังไม่ได้มาตรฐาน
ในที่สุด ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2553 การกักเก็บน้ำเพื่อการทดลองครั้งที่ 3 ก็เสร็จสิ้น ทำให้ระดับน้ำของอ่างเก็บน้ำสามโตรกสูงถึง175 เมตรและก่อตัวเป็นอ่างเก็บน้ำขนาดยักษ์ที่มีความยาว 660 กิโลเมตร และพื้นที่น้ำประมาณ 1,084 ตารางกิโลเมตร อย่างไรก็ตาม การกักเก็บน้ำที่ประสบความสำเร็จไม่ได้หมายความว่าคุณจะปล่อยมันไปได้ เพราะใครๆก็รู้ว่าอ่างเก็บน้ำเป็นเหมือนแอ่งน้ำนิ่งเป็นแก่นแท้ หลังจากที่แหล่งน้ำสูญเสียความลื่นไหล
ความสามารถในการชำระตัวเองก็จะอ่อนลงเช่นกัน ด้วยเหตุนี้หลังจากที่อ่างเก็บน้ำเขื่อนซานเสียต้าป้า ถูกสกัดกั้นได้สำเร็จ อุทกวิทยาและสภาพแวดล้อมทางน้ำจึงเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ และระยะเวลาการพำนักของสารก่อมลพิษในแหล่งน้ำก็นานขึ้นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้ เมื่อพิจารณาจากข้อมูลที่รวบรวมหลังจากการกักเก็บน้ำที่ประสบความสำเร็จในปี 2010 สภาพแวดล้อมทางน้ำของอ่างเก็บน้ำเขื่อนซานเสียต้าป้า นั้นไม่ค่อยดีนัก และมลพิษทางน้ำก็ค่อนข้างร้ายแรง ในบรรดาแหล่งกำเนิดมลพิษ สิ่งปฏิกูลภายในเมืองคิดเป็นสัดส่วนที่สูงมาก และกลายเป็นแหล่งกำเนิดมลพิษหลัก
ต่อมาหลังจากที่มีการจำกัดการปล่อยสิ่งปฏิกูลในครัวเรือนอย่างมีนัยสำคัญ สภาวะของสภาพแวดล้อมทางน้ำก็ผ่อนคลายลงอีกครั้ง ในเวลานี้ผู้คนเริ่มให้ความสนใจกับสภาพทางชีววิทยาในอ่างเก็บน้ำสามโตรกภายใต้สภาพแวดล้อมนี้ ในหมู่พวกเขาปลาเป็นปลาหลัก คุณต้องรู้ว่าเนื่องจากข้อจำกัดของนโยบายห้ามตกปลา ปลาในอ่างเก็บน้ำสามโตรกจึงถือได้ว่าเป็น สวรรค์ ที่ซึ่งพวกมันสามารถเติบโตอย่างช้าๆโดยไม่ต้องกังวลว่าจะถูกจับหรือกิน
เนื่องจากความจุของอ่างเก็บน้ำเขื่อนซานเสียต้าป้า อยู่ที่ 39.3 พันล้านลูกบาศก์เมตร จึงไม่แปลกใจเลยที่หลังจากเก็บกักน้ำได้สำเร็จ อ่างเก็บน้ำแห่งนี้จึงกลายเป็นแหล่งทรัพยากรน้ำจืดทางยุทธศาสตร์ที่ใหญ่ที่สุดของจีน และยังมีทรัพยากรปลามากมายในสระทรัพยากรน้ำจืดแห่งนี้ เช่นปลาตะเพียน ปลาเฮอริ่ง ปลาตะเพียนเงิน ปลาตะเพียนหญ้า ปลาตะเพียนหัวโตเป็นต้น โดยทั่วไปแล้ว ปลาสี่หลัก ในบริเวณอ่างเก็บน้ำจะมีจำนวนมากที่สุด
ปลาเหล่านี้อาศัยอยู่ในอ่างเก็บน้ำได้เป็นเวลานาน นอกจากไม่ต้องกังวลเรื่องการกินและดื่มแล้ว ยังไม่ต้องกังวลว่าจะถูกจับกินโดยมนุษย์อีกด้วย กล่าวได้ว่าพวกมันกำลังใช้ชีวิตแบบเทพยดาชีวิต ในกรณีนี้ ปลาส่วนใหญ่ดูเหมือนจะมีอายุยืนยาวมาก และน้ำหนักของพวกมันยังคงเพิ่มสูงขึ้นตามอายุ กลายเป็นปลาขนาดใหญ่ที่หายากในน่านน้ำอื่นๆ
เป็นมูลค่าการกล่าวขวัญว่าเนื่องจากนโยบายการบำรุงรักษาระบบนิเวศของอ่างเก็บน้ำเข้มงวดมากมาโดยตลอด ผู้คนจึงทำเพียงสำรวจตัวอย่างปลาในอ่างเก็บน้ำทุกปีเพื่อทำความเข้าใจการอยู่รอดและจำนวนประชากรของพวกมัน แม้ว่าการสำรวจสุ่มตัวอย่างในลักษณะนี้จะค่อนข้างเป็นวิทยาศาสตร์ แต่ก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าปลาตัวใหญ่ที่สุดจะถูกจับได้ ด้วยเหตุนี้ เราจึงสามารถคาดเดาขนาดของปลาที่ใหญ่ที่สุดในอ่างเก็บน้ำสามโตรกได้จากปลาที่ผู้คนช่วยกันกอบกู้เท่านั้น
ตามข้อมูล สองปีหลังจากอ่างเก็บน้ำถูกยึด ชาวประมงจับปลาเฮอริ่งขนาดใหญ่ได้ใกล้อ่างเก็บน้ำสามโตรก หลังจากชั่งน้ำหนักในที่เกิดเหตุพบว่าปลาเฮอริ่งมีน้ำหนัก 400 กิโลกรัม ลองจินตนาการดูสิว่าจะน่ากลัวขนาดไหนเมื่อปลาที่เรากินกันบ่อยๆในชีวิตประจำวันเติบโตได้ถึง 400 ตัว ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะกล่าวว่าหากผู้คนลงไปในน้ำเพื่อต่อสู้กับมัน เก้าในสิบพวกเขาจะไม่สามารถเอาชนะมันได้ ท้ายที่สุดแล้วน้ำหนักของผู้ใหญ่มักจะอยู่ที่ประมาณ 160 จิน และน้ำหนักของปลาตัวนี้ก็แซงหน้าเราไปสองสามช่วงตึก
หากปี 2548 ใกล้กับเวลาที่อ่างเก็บน้ำถูกยึดมากเกินไปจนไม่สามารถอ้างอิงได้มากนัก ปลาขนาดใหญ่ที่จับได้โดยคนในปี 2557 และ2558 น่าจะเป็นเครื่องบ่งชี้ว่าปลาอ้วนมากเพียงใด ตัวอย่างเช่น ในปี 2014 ผู้คนเคยจับปลาคาร์พหัวโตได้ ที่ต้นน้ำลำธารของอ่างเก็บน้ำเขื่อนซานเสียต้าป้า มันหนักประมาณ 300 กิโลกรัม และมันก็เป็นบิกแมคที่เหมาะสมด้วย ในปีที่สองผู้คนจับปลาเฮอริ่งได้อีกตัวที่มีน้ำหนักมากกว่า 300 ตัว ในอ่างเก็บน้ำ
หากใช้ปลาขนาดใหญ่เหล่านี้ที่ปรากฏตัวในบริเวณใกล้เคียงเป็นเกณฑ์มาตรฐาน น้ำหนักของปลาที่ใหญ่ที่สุดในอ่างเก็บน้ำเขื่อนซานเสียต้าป้า นั้นโดยพื้นฐานแล้วจะมากกว่าเล็กน้อยเนื่องจากหากปลาจำนวน 300 ถึง 400 ตัว เข้ามาในพื้นที่อ่างเก็บน้ำในปี 2548 และอาศัยอยู่อย่างสุขสบายเป็นเวลานาน ขนาดของมันอาจเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า เมื่อพูดถึงสิ่งนี้ นักชิม หลายคนอาจพร้อมที่จะเคลื่อนไหวแล้ว
อย่างไรก็ตาม หากปลาขนาดใหญ่เหล่านี้ในอ่างเก็บน้ำสามโตรกสามารถตกปลาได้พวกเขาก็น่าจะสามารถกินปลาเป็นอาหารหลักได้เป็นเวลาหนึ่งเดือน แล้วปลาในนั้นกินได้จริงหรือ เห็นได้ชัดว่าจากมุมมองของการห้ามตกปลา ไม่อนุญาตให้จับปลาในอ่างเก็บน้ำสามโตรกโดยเด็ดขาด ซึ่งเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมาย นอกจากนี้ คุณไม่จำเป็นต้องโหยหารสชาติและเนื้อสัมผัสของปลาในอ่างเก็บน้ำสามโตรกมากเกินไป เพราะดังที่เราได้กล่าวมาแล้ว แม้ว่ามลพิษในอ่างเก็บน้ำสามโตรกจะคลี่คลายลงหลังการบำบัด แต่ก็ยังมีปัญหามากมาย
ซึ่งหมายความว่าปลาที่อาศัยอยู่ในนั้นได้กินขยะจำนวนมากโดยไม่ได้ตั้งใจ ยิ่งปลามีอายุยืนเท่าไร สารพิษบางชนิดก็จะยิ่งอยู่ในร่างกายมากขึ้นเท่านั้น ในกรณีนี้ ปลาตัวใหญ่ไม่เพียงไม่อร่อย แต่ยัง มีพิษ อีกด้วย ด้วยเหตุผลนี้ เป็นการดีที่สุดที่จะไม่มีความคิดที่ไม่สมเหตุสมผลเกี่ยวกับปลาในอ่างเก็บน้ำสามโตรก
ในเล่มที่ 43 ของวารสารอุทกชีววิทยาของจีนในเดือนธันวาคม 2019 เย่ หลินและทัน ลู นักวิทยาศาสตร์จากห้องปฏิบัติการสำคัญของนิเวศวิทยาน้ำจืด,สถาบันอุทกชีววิทยา และสถาบันวิทยาศาสตร์จีน ได้ทำการวิจัยเชิงลึกเกี่ยวกับสถานะสุขภาพของน้ำ ระบบนิเวศของอ่างเก็บน้ำสามโตรกและการประเมิน เราสามารถใช้สิ่งนี้เป็นข้อมูลอ้างอิงเพื่อดูว่าสภาพของอ่างเก็บน้ำสามโตรกเป็นอย่างไร
เมื่อประเมินสถานะสุขภาพของระบบนิเวศน์ของน้ำในอ่างเก็บน้ำโดยทั่วไปแล้วจะมีการวิจัยอย่างเป็นระบบจากแง่มุมของการขาดออกซิเจนในอ่างเก็บน้ำ การป้องกันและควบคุมมลพิษทางน้ำ และสารพิษจากสาหร่าย ด้วยเหตุนี้ นักวิจัยจึงสุ่มตัวอย่างอ่างเก็บน้ำเขื่อนซานเสียต้าป้า โดยเฉพาะ และตั้งค่าจุดสุ่มตัวอย่างทั้งหมด173 จุดในลำธารหลักและแม่น้ำสาขาของเขื่อนเขื่อนซานเสียต้าป้า ไปจนถึงแม่น้ำอู๋เจียงในฉงชิ่ง
หลังจากการสุ่มตัวอย่างสำเร็จ ผลลัพธ์ที่ได้ ในแง่ของชนิดและการแพร่กระจายของชุมชนแพลงก์ตอนพืชในอ่างเก็บน้ำสามโตรก พบว่าในอ่างเก็บน้ำมีสาหร่ายถึง 61 ชนิด ซึ่งถือว่ายังมีขนาดใหญ่มาก และเมื่อเปรียบเทียบกับค่ามาตรฐานชีวมวลของไซยาโนแบคทีเรียที่องค์การอนามัยโลกกำหนดจะพบว่าค่าของแหล่งกักเก็บค่อนข้างสูง ข้อมูลแสดงให้เห็นว่า 96 เปอร์เซ็นต์ ของตัวอย่างน้ำในลำธารสายหลักของแม่น้ำแยงซีได้รับการประเมินว่ามีสุขภาพดี และ4 เปอร์เซ็นต์ ของจุดตัวอย่างอยู่ในสภาพไม่ดีต่อสุขภาพ 35 เปอร์เซ็นต์ และ9 เปอร์เซ็นต์
จะเห็นได้ว่าสถานะสุขภาพของอ่างเก็บน้ำเขื่อนซานเสียต้าป้า นั้นไม่ดีเท่าที่คิดไว้ และสถานการณ์ยูโทรฟิเคชันยังค่อนข้างรุนแรง เมื่อพิจารณาถึงผลกระทบของน้ำเสียในครัวเรือนและน้ำเสียจากโรงงานอุตสาหกรรมแล้ว จะพบว่าหากต้องการแก้ปัญหามลพิษทางน้ำในอ่างเก็บน้ำ ยังต้องเริ่มจากต้นน้ำ ท้ายที่สุดแล้วขยะที่ลอยทวนน้ำมักจะไปทับถมในอ่างเก็บน้ำ แม้ว่าผู้คนจะทำความสะอาดและทำความสะอาดตรงเวลา แต่ก็ยังดูเหมือนหยดในถัง
อ่านต่อได้ที่ : การโจมตี ประวัติศาสตร์การโจมตีตึกเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์
